یکی از مسائل علوم غریبه پوشاندن این علوم از غیر و نااهلان است. این مسئله ازقدیم الایام مطرح بوده است.
همین موضوع باعث شده است که بخش مهمی از این علم به صورت سینه به سینه منتقل شود و هرگز در جایی ثبت نشود. استاد به شاگرد اجازه کاری را می داد و او را از نوشتن نهی می کرد. شاگرد نیز به کسی اگر اجازه می دهد، او را از نوشتن نهی می کرد.
این نهی ها بی علت و بی حکمت نبوده است.
به دلیل سوء استفاده هایی که از علوم غیریبه صورت می گیرد، اگر مراقبت صورت نگیرد، میزان از دست می رود و کار به فجایع بزرگ می کشد.
ابن سینا در نمط پایانی اشارات به کسی که آن کتاب را می خواند، توضیه می کند که آن را از نااهلان مستور دارد.
استادان این فن، تا کسی را لایق و دارای طهارت روحی ندانند، کلید این علم را در اختیارش نمی گذارند.
به همین جهت، در غالب نسخهه ای علوم غریبه این عبارت به چشم می خورد:
ای کسی که این طلسمات را به کار می بری، زنهار و زنهار به حرام کاری و عملی از تو سر بزند که دین گبر و نصاری و هفتاد و دو ملت به گردن توست!
به همین جهت، اسرار علوم غریبه عمومی نیست.
هرکسی به آن دست پیدا نمی کند و هرکس هم که دست پیدا کند در اختیار هرکسی نباید قرار دهد.